mardi 2 juin 2009

ՁԵԶԻ՛ Կ'ԸՍԵՄ


ՁԵԶԻ' Կ'ԸՍԵՄ
Ձեզի կ'ըսեմ, ձե'զ՝ հայոց նորահաս երիտասարդներ. ձեր անունին մեռնիմ, ձեր արեւին մատաղ. տա'սը լեզու սորվեցէք, բայց ձեր լեզուն, ձեր հաւատքը հաստատուն բռնեցէք: Մէկ պարզ լեզուն ի՞նչ է, որ մարդ չկարենայ սորվիլ: Միթէ չէ՞ք ուզեր, որ դուք ալ գրքեր գրէք, ազգին մէջ անուն ձեռք ձգէք, ձեր գրքերն ալ օտար ազգեր թարգմանեն, ձեր անունը յաւիտեանս յաւիտենից մնայ անմահ: Ինչքան որ ֆրանսերէն, գերմաներէն գիտնանք' մենք չենք կրնար այնպիսի բան գրել որ անոնց մէջ անուն ունենայ. քանի որ անոնց միտքը, անոնց սիրտը ուրիշ է, մերը' ուրիշ: Նաեւ անոնց մէջ այնքան գրողներ կան, որ ո'չ թիւ կայ, ո'չ համար: Միթէ ձեր սիրտը չ'ուզե՞ր, որ դուք ալ ոտանաւոր գրէք, ձեր միտքը, ձեր խորհածը յայտնէք, որ այլ ազգեր իմանան, թէ մեր մէջն ալ կան երեւելի գրողներ ու մեր լեզուն աւելի' եւս սիրեն: Աստուած կեանք տայ այն ծնողներուն, որոնց զաւակները իմ մօտս են: Անոնց առաջին խնդիրը միշտ այն է եղած, որ իրենց որդիները հայերէն լաւ գիտնան: Գերեզման ալ որ մտնեմ, անոնց այս սուրբ խօսքը մտքէս պիտի չելլէ:
ԽԱՉԱՏՈՒՐ ԱԲՈՎԵԱՆ

Music Player - Free Online Music Player

Music Player - Free Online Music Player