Կինը աստծոյ հարսն է, ասին,
Աստծոյ գինու թասն է, ասին,
Ա՜խ, չէ, աստծոյ հարճն է կինը,
Աստծոյ գինու փարչն է կինը:
Աստծոյ գինու թասն է, ասին,
Ա՜խ, չէ, աստծոյ հարճն է կինը,
Աստծոյ գինու փարչն է կինը:
Այնինչ, որպէս իր մօրն արթուն`
Աստուած էլ է մօրը պաշտում:
Լռիր, անմիտ սիրտ իմ անհաշտ,
Մեղք է մայրս աստուածապաշտ:
Աստուած էլ է մօրը պաշտում:
Լռիր, անմիտ սիրտ իմ անհաշտ,
Մեղք է մայրս աստուածապաշտ:
Ինչո՞ւ ընկնես մօրս աչքից,
Ո՞նց ձեռ քաշենք այն հրաշքից,
Որ մեծ մայրն է մօրս կեանքի,
Հրաշք մայրն է տիեզերքի:
Ո՞նց ձեռ քաշենք այն հրաշքից,
Որ մեծ մայրն է մօրս կեանքի,
Հրաշք մայրն է տիեզերքի:
Յովհաննէս Շիրազ