mardi 17 mars 2009

ՄԻ ԴՊԻՔ


ՄԻ ԴՊԻՔ

Գիտէ՞ք որքան թախիծ կայ
Հոգիին խորն այդ տղուն,
Մի դպիք, թող քրքջայ,
Խենդին քրքիջն է բեղուն...

Հոգիին խորն այդ տղուն,
Իջեր եմ ես ու տեսեր,
Երազ մը ծեր նուաղուն,
Ու անկիւն մը փլած սէր:

Ահ՛, մի դպիք այդ տղուն,
Խենդը մինակ կը թողուն:

ՄԱՏԹԷՈՍ ԶԱՐԻՖԵԱՆ