vendredi 25 mai 2012

Այսպիսի երկունքի օրեր էին Մայիս 28-ին. ամէն ինչ անյոյս, ամէն ինչ կորած կ՛երեւար: Սև ու մութ օրեր: Դասալքման, յուսաբեկման այդ օրերին հորիզոնի վրայ կը ցցուի ահա Դաշնակցութիւնը, որի Թուր Կեծակին եւ գուրզը իր ձեռքն է առած Արամը՝ Ծուռ Դաւիթի նման:
Եռագոյն արիւնոտ դրօշակը դարձաւ առաջնորդ ամէնքին: Ան երեք գոյնով գլխաւոր նպատակների կ՛առաջնորդէր:
Մեռելները իրենց իրաւունքին մէջ են. անոնց հողերը մէկ են եւ ամբողջական: Պէտք է ստեղծել Միացեալ Հայաստանը:
Մեռելները ընկան յանուն Հայաստանի անկախութեան: Ով հայ է՝ պիտի ծուարի Արարատի եւ Սիփանի շուրջը իբրև անկախ մի պետութիւն, իբրև մի կորիզ, ճնշուած ազգերի եղբայրութեան եւ ազատութեան:

ՌՈՒԲԷՆ