ՓՐԿՉԻՆ ԾՆՈՒՆԴԸ
Դեկտեմբեր 24, 1818, Ճոզէֆ քահանայ Մոհր, Ալպեան գիւղի մը մէջ՝ Յիսուսի Ծննդեան պատմութիւնը կը կարդար: Մէկը դուռը կը զարնէր. կին մըն էր. եկած էր լուր տալու որ գիւղին մէջ մանչ մը ծնած էր եւ կը խնդրէր որ քահանան գար եւ աղօթք մը ընէր: Հետեւելով կնկան, քահանան գնաց աղօթեց եւ տուն վերադարձաւ: Խորհուրդներու մէջ էր:
Ծնունդի ատեններ, մանչ մը ծնած էր: Ամէն կողմ լուռ էր ու խաղաղ: Եկեղեցիին երգեհոնը կոտրած էր եւ Ծննդեան պաշտամունքը, պարզ ըլլալու էր: Սուրբ Հոգիէն ներշնչուած, գրեց Գերմաներէնով, Լուռ Գիշեր, Սուրբ Գիշեր, երգը: Կերպով մը, դպրոցի դասատու եկեղեցիին երգեհոնահար, Ֆրանց Կրուպըրին յանձնեց, ըսելով «Հաճիս, վաղուան համար, այս բառերը եղանակէ եւ երգենք, Ծնունդի պաշտամունքին, այս կիթառով:
Երգը երգուեցաւ, ժողովուրդը շատ սիրեց: Ամէն Ծնունդին կ՛երգուի եւ շատ լեզուներու թարգմանուած է:
ՓՐԿՉԻՆ ԾՆՈՒՆԴԸ
Լուռ գիշեր, սուրբ գիշեր,
Ծով ու ցամաք, քնով են խաղաղ,
Մեղմ կը փայլի աստղը Բեթլէհրմի,
Եւ հեռուէն շատ աչքեր կը գրաւէ,
Հոն ուր փրկիչը ծնաւ:
Լուռ գիշեր, սուրբ գիշեր,
Երգ մը ահա, հովտին վրայ
Հրեշտակներուն անթիւ խումբը կ՛երգէ
Երգ որ ցնծման, աւետիս կը բերէ:
«Տէրը փրկիչը եկաւ»:
Լուռ գիշեր, սուրբ գիշեր,
Ով դու երկիր, ա՛լ արթնցիր,
Քու օրհնութիւնդ, արդ վեր, թող ելլէ
«Փառք Աստուծոյ, ի բարձունըս» երգէ:♥ ♥ ♥ ♥
«Եւ իսկոյն, այն հրեշտակին հետ, երկնային զօրքերու, բազմութիւն մը եղաւ, որոնք զԱստուած կ՛օրհնէին ու կ,ըսէին: Երկինքի բարձրութեան մէջ Աստուծոյ փառք ու երկրի վրայ խաաղութիւն, մարդոց մէջ հաճութիւն»:
Ղուկաս 2. 13-14
Լիտիա Տէր Եղիաեան
